اقدام پژوهی آموزگار ابتدایی چگونه توانستم ترس و اضطراب و جامعه گریزی را در دانش آموزم بهبود بخشم

این محصول در قالب ورد و قابل ویرایش در 14 صفحه می باشد.

اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد و توسط مدیر سایت طراحی گردیده است. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده می باشد.

چکیده:

در اوایل سال تحصیلی(امسال ) در بین دانش آموزان کلاسم متوجه شدم که یکی از دانش آموزانم در کلاس درس فعال نیست و اگر از اودرس پرسیده می شد شدت ترس و اضطراب در او به حدی بود که شروع به گریه و زاری می کرد.

تصمیم گرفتم که با مدیر مدرسه و دیگر همکاران و خانواده در این زمینه صحبت کنم و ریشه ی اصلی این اضطراب را در او پیدا کنم با توجه به این که این اضطراب یا ریشه در محیط مدرسه داشت یا در محیط خانواده باید امنیت و آرامش روحی را در محیط های مذکور از طریق دادن مسئولیت – تشویق و ... فراهم می کردم. (تنها دانش آموزی در کلاسم بو د که پارسال هم کلاس اول را خواند ه ومردود شده بو د . )بعد از مدتی نتایج روش های به کاربرده شده به وضوح در دانش آموز قابل مشاهده بود و وضعیت درسی و روحی او بهتر از گذشته شد.

توصیف وضعیت موجود:

بیست ویک سال است که مشغول به تدریس در آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی وخدمت به آینده سازان مملکت اسلامیمان ایران در منطقه محروم شاوور از مناطق محروم خوزستان هستم سابقه سال های تدریس در پایه اول هیجده سال به صورت موظف و بقیه ی پایه ها بصورت غیر موظف وسابقه مدیریت را دارم. در طول این مدت همیشه سعی کرده ام نسبت به شاگردانم احساس مسئولیت داشته باشم، در سال تحصیلی یعنی امسال در دبستان غزالی ‹مختلط› تحت پوشش منطقه شاوور مشغول به تدریس در پایه اول شدم. در این کلاس 20 دانش آموز مشغول به تحصیل بودند؛ طبق روال هر سال روزهای ابتدای سال تحصیلی جدید را به ارزشیابی ورودی دانش آموزان پرداختیم تا حدودی از وضعیت معلومات آنها ؛ وذهن وهوش دانش آموزان آگاه شوم. در این بررسی و ارزش یابی متوجه شدم که هر وقت به یکی از دانش آموزان به اسم ............. تکلیفی می دادم یا سوالی می پرسیدم ترس و لرز داشت ویا با ترس ولرز دست وپا شکسته جواب می داد ، ‹کلمات هم آغاز وهم پایان › و هر وقت از وی سوال می کردم چرا به پیش دبستانی نرفتی گریه و زاری می کرد مدتی همین روال گذشت و دانش آموز تغییری نکرد و متوجه شدم این دانش اموز دارای اضطراب شدید و با توجه به مسئولیت ها یی که در قبال او احساس می کردم، تصمیم گرفتم که در صدد رفع مشکل او برایم.